امشب که 31 شهریورماه92 است. ساعت7غروب با حسین آقا رفتیم کوه ولنجک. هرچند که حداکثر تا ایستگاه چشمه رفتیم وپس از نوشیدن چای وخوردن غذای مختصر به سمت پائین بازگشتیم، اما درس بزرگی برایمان بود. تصمیم گرفتیم در طول مسیر رفت وبرگشت بین ایستگاه یک وچشمه با هم صحبت نکنیم. مسیر به گوش دادن موسیقی سه تار و شنیدن اشعار مولانا وموسیقی قشنگ ... دیگه گذشت. کلی صفا کردیم. ساعت 9 جدید پایین بودیم والان که ساعت ده شبه منزل هستم در کرج. واقعا چقدر راحت میشه از زمانهای تا حدودی مرده استفاده بهینه کرد