من و زیباییهای طبیعت این سرزمین The natural beauties of this land and I
| ||
نام خدا به قلم دوست عزیزمان آقای سید زاده ![]() در ساعت ۵ و ۳۰ دقیقه بامداد با تعداد ۸ نفر از شهرک حرکت کردیم، در کرج ۵ نفر دیگر بما پیوستند و تعدادمان به ۱۳ رسید. ساعت ۶ و ۴۵ دقیقه به روستای دروان واقع در انتهای مسیر و در فاصله ۵ کیلومتری روستای اتشگاه رسیدیم که جای پر آب و با صفایی است. پس از پارک خودرو ها در ساعت ۷ راهی کوه خوان کهار یا خون کهار شدیم، ![]()
![]() علت این نامگذای به درستی معلوم نیست و شاید به معنی سفره کهار باشد زیرا کوه های ناز و کهار در شمال آن قرار دارند. آغاز مسیر به سمت شمال و در مسیر جاده خاکی درجه ۳ و ماشین رو در کنار رودخانه است، ویلا ها و خانه های باغی بطور پراکنده دیده میشوند و پوشش گیاهی در حدود ۸۰ درصد درختان گردو و بقیه درخت بید ( برخی تنومند ) و آلبالو و ... است و بنظر میرسد که در شهرستان کرج این روستا بیشترین تعداد درخت گردو را دارد. پس از یکساعت راه پیمایی از جاده و دره بیرون رفتیم و پس از گذشتن از رودخانه وارد یال اصلی منتهی به قله در سمت راست و در جهت شرق شدیم، قبلا در اینجا پل چوبی وجود داشت که سیل آنرا برده، اوایل مسیر شیب تندی دارد، از آنجا مشاهده کردیم که دره با همان وضعیت ادامه دارد و درختان صنوبر هم دیده میشدند، در کف دره های دیگر در سمت جنوب درختان بید به مقدار زیاد روییده اند که نمایانگر وجود آب است. ساعت ۹ به استراحت و خوردن صبحانه پرداختیم و پس از نیم ساعت براه افتادیم، پس از طی مسافتی تعداد ۳ نفر از همنوردان از ادامه صعود بازمانده و برگشتند. هوا صاف و آفتابی و قدری غبار آلود بود و گاهی باد ملایمی میوزید که باعث میشد گرما آزارمان ندهد. ساعت یک و ۱۵ دقیقه به تعداد ۱۰ نفر به قله به بلندی ۳۳۵۰ متر رسیدیم و پس از خواندن سرود ای ایران به استراحت پرداختیم.
در سمت جنوب آبریز روستای کوشک بالا در همسایگی این کوه و سپس دریاچه سد کرج و روستای واریان و کوههای پورا و دوبرار و مسیر کوه عظیمیه به دوبرار و کوکلان و دره آدران ( خود روستا دیده نمیشود) و ... و در سمت شرق دورنماز کوه توچال و کوههای البرز مرکزی و پهنه سار و چشمه شاهی و جاده چالوس و در شمال کوههای کرچان و کلاش ویا و هفتخوان و ناز و کهار و ادامه دره دروان به سمت کهار و در سمت غرب ادامه رشته کوههای جنوبی تالقان و دشت ساوجبلاغ دیده میشود. ساعت یک و ۵۰ دقیقه از قله سرازیر شدیم و ساعت ۶ و ۴۵ دقیقه به روستا برگشتیم، مدت زمان صعود ۶ ساعت و ۱۵ دقیقه که یک ساعت آن راه پیمایی در جاده است و مدت زمان فرود نیز ۵ ساعت که یکساعت آن هم راه پیمایی در جاده است. در مسیر چشمه و یا منبع آبی وجود ندارد، یک چشمه خشک شده در ارتفاع بالا دیدیم و معلوم بود قبلا دام زیادی در نزدیکی آن بوده و باعث از بین رفتن پوشش گیاهی و تخریب و ایجاد شیار های فراوان در خاک شده، از نظر پوشش گیاهی وضعیت مرتع خوب و از نوع مرتع درجه ۲ میباشد، هر چند درخت جنگلی ( غیر از بید ) وجود ندارد ولی دارای چند نوع درختچه جنگلی از گونه های رز خودرو ( نسترن ) و شیرخشت و زرشک و بوته های ریواس به تعداد زیاد و درمنه ییلاقی و بومادران و فرفیون ( شیر سگ ) و جارو و کما و جاشیر ( نوعی کما ) و نعناع کوهی و علف بام ( برموس ) و گون های خاردار و چند نوع خار وتیغ و ... است که از این میان درمنه و بومادران و نعناع کوهی و نسترن و شیرخشت و زرشک دارویی هستند. از جانوران هم تعداد قابل توجهی کلاغ سیاه کوهی دیدیم که به جز یک مورد بقیه در حوالی قله بودند. سرپرست برنامه آقای محمد گوهری، جلودار آقای محمد مرادی فلاحی، عقب دار آقای سلیمی، تصویر بردار آقای پرویز فلاحی و سایر افراد شرکت کننده: آقایان امیر حسین تولا و محمدی و حسین زمانی و سینا صفی زاده و حمید رضا تولا و ملک محمدی و ناصر اسدی و سیدزاده.
تهیه کننده: سید علی اکبر سیدزاده موضوعات مرتبط: سفرنامه های استان "البرز من" [ شنبه دوازدهم شهریور ۱۴۰۱ ] [ 20:30 ] [ علی شیدایی راد ]
|
||
[ طراحی : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] |