در روز 20  مهرماه تصمیم گرفتیم برای دیدار مجدد از دریاچه الندان حرکت کنیم. منتهی اینبار به دوستان وعده دیدار از دریاچه زیبای چورت رو هم دادم. مسیر ها رو سایت ویکی لاک دانلود کردم و در جی پی اس بستم. ابتدا از قائمشهر رفتیم ساری و از ابتدای ساره وارد جاده به سمت کیاسر شدیم. به دریاچه الندان رفتیم که قبلا مفصل مطلب نوشتم و عکسهاش رو هم گذاشتم. منتهی این بار که رفتیم دریاچه تقریبا خشک بود. اینکه ایا آب اون رو منتقل کرده بودند برای کشاورزی یا اینکه طلا و در این مقطع از سال خشکه نمی دونم. ولی باز هم منطقه زیبایی خودش رو داره. 

و چند عکس زیبای دیگر

اگر دوست داشتید عکسهای دوره پرآبی این دریاچه زیبا رو ببینید و همچنین مطالب سفر قبلی رو بخوانید اینجا را کلیک کنید

برای رفتن به دریاچه الندان از ابتدای شهر کیاسر به سمت ساری با ورود به جاده الندان در مقابل پمپ بنزین حرکت می کنید . تابلو هم داره و مسیر چند کیلومتری آسفالت و سپس خاکی رو باید بپیمایید. البته اطلاعات کامل در Track جی پی اس من هست که فکر کنم قبلا منتشر کرده بودم ولی بعدا دوباره اینجا ادرس دهی میکنم. در این منطقه میشود چادر زد و شب ماند، البته ما نماندیم و ترجیح دادیم حرکت کنیم به سمت دریاچه چورت

 در این آدرس میتونید فایل مسیر 8 کیلومتری الندان رو قالب فایلgpx دانلود کنید. ولی برای رفتن به اونجا نیازی هم نیست به ادرس داشتن

فایل Gpsمسیر الندان 

عکسهای زیادی انداختیم. سر فرصت منتشر می کنم. طبیعت زیبا و رنگارگ پائیزی واقعا غوغا کرده اند.

و اما منطقه زیبای چورت

اگر از کیاسر به سمت ساری حدود بیست 25 کیلومتر طی مسیر کنید در سمت راست خود جاده اسفالته ای رو به سر بالایی می بینید . البته تابلو هم وجود داره که در سمت مقابل جاده هست و اسم چورت رو نشان میده. حدود 25 کیلومتر تا دریاچه فاصله دارید که البته نیمی از ان خاکی مناسب هستش. تا روستای چورت در دوازده کیلومتری جاده آسفالته و بسیار تمیزه اما از روستاچورت به بعد 12 کیلومتر خاکی داریم که کلا خوبه بجز خروجی روستا تا حدود یک کیلومتر که سر بالایی با شیب بالا و خراب هستش که اگر اون رو رد کنید دیگه مشکل چندانی نیست و بقیه مسیر خوبه.

در ابتدای روستا نیسان و موتور سواران حصور دارند و با دریافت حق الزحمه شما رو به دریاچه هدایت میکنند. طبیعتا اصرار هم میکنند که راه خطرناکه و احتمال گم شدن در جاده های جنگلی هست که البته درست هم می گویند، ولی ما که مسیر رو قبلا باGps بسته بودیم مشکلی نبود و لذا به توصیه انها گوش نکردی، بر عکس مسیر ابشار گزو که در اکثر راههای منشعب تابلو وجود داشت، در مسیر چورت هیچ تابلویی ندیدیم و شاید ارتباط داشته باشه به کاسبی آقایان و درامدی که از این راه کسب میکنند که البته من مخالفتی با کسب درامدشون ندارم و به نطرم مردم باید به توسعه روستاها و اشتغال اونها کمک کنند که البته متاسفانه دولت هیچگونه کار زیر ساختی برای این موصوع نمی کنه. 

دریاچه چورت استعداد زیادی داره که تبدیل به یک منطقه گردشگری عالی بشه. به هر حال من توصیه نمی کنم بدون اطلاعات کافی یا راه بلد به سمت دریاچه حرکت کنید.

ادامه در قسمت 3 

در اطراف دریاچه شما از انتن موبایل و سایر امکانات رفاهی کاملا بی بهره اید. 

اگر از روستا و جاده به سمت دریاچه حرکت می کنید چند راه به اونجا میرسه. ما از یک راه رفتیم و در برگشت از مسیر دیگری برگشتیم و به همان جاده قبل وارد شدیم.

تا حدود 300 متری دریاچه به راحتی در جاده کوبیده شده و خوب حرکت می کنید، سپس یا باید خودرو را پارک کرده و به کنار دریاچه بروید یا اینکه اگر ماشین شاسی بلند و آفرود ندارید ریسک کنید و ماشین رو به کنار دریاچه ببرید ولی توجه داشته باشید اگر بارون بگیره که احتمالش در کوهستان و جنگل همیشه بسیار زیاده، باید به سه شماره و سریع قبل از اینکه باران فراگیر بشه و جاده جنگلی 300 متری گلی بشه خودتون رو به جاده کوبیده برسونید. در غیر اینصورت یا باید ماشینهای افرود شما رو بیرون بکشند یا اینکه یک هفته مهمان جنگل باشید تا راه قابل تردد بشه.پس حواستون باشه و حساب شده ریسک کنید. ما به اتکای تعداد زیادی ماشین شاسی بلند در اطراف دریاچه با خودروی L90 رفتیم. 

غروب بود که کنار دریاچه بودیم. به سرعت چادر رو برای شب مانی برپا کردیم. یافتن هیزم برای افروختن اتش خیلی مهمه که بهتره در روز انجام بشه. طبیعت گردان مسیولیت شناس می دانند که نباید درختان رو برای اتش بشکنند. ولی به راحتی اگر روز باشه شما میتونید تنه های درخت شکسته یا خشک قدیمی رو پیدا کنید. منتها در طی روز و با کمی دور شدن از کمپ اینکار مقدوره

. 

شب زیبایی بود.  به همراه سمفونی زوزه شغالها. تا حدود 2 نیمه شب کنارآتش نشستیم و دوستان و بچه های گروه دیگری که موفق به روشن کردن اتش نشده بودند و لذا به ما پیوسته بودند به خواندن شعر و آهنگ مشغول بودند. بسیار خوش گذشت. سیب زمینی پخته شده در اتش لذت شب نشینی رو دوچندان کرد. توجه کنید که شب  شبنم و مه زیاد میشه و دیواره چادر شما از داخل هم خیس میشه.

همراه داشتن کیسه خواب از ضروریاته. اما در این فصل سال ما با پتو خوابیدیم. اما دوستان گله کردند که سردشون شد.

به محض خوابیدن جمعیت شغالها سرازیر شدند به اطراف چادرها بدنبال غذا و استخوان میگشتند که خودشون نقش خوبی در تمیزی محیط زیست دارند. منتهی فراموش نکنید که نباید مواد زاید خودتون رو در حاشیه دریاچه ودر محیط زیست ملی رها کنید و باید اونها رو با خودتون به شهر برگردانید. تا میتوانید هم از پلاستیک کمتر استفاده کنید. 

در خصوص این دریاچه مطلب بسیار زیاده . این دریاچه و پوشش جنگلیش در ابان و اذر بسیار بسیار زیباست. تنوع رنگهای نارنجی و زرد و قهوه ای و زرشکی .....

فعلا آدرس فایل جی پی اس رو از اینجا میتونید دانلود کنید

در ایام 17 تا 23 مهرماه 95 فرصتی دست داد که با اتفاق حسین اقا و علیرصا خان و کاوه عزیز تفرجی در منطقه اطراف ساری و کیاسر داشته باشیم.

بار انداز ما روستای اندر گلی وچای باغ از توابع شیرگاه بود که قبلا بسیار ازش گفتم.

سری زدیم به منطقه زیبای جنگل لفور و با گذشتن از کنار سد البرز و گذر از روستاهایی به دیدار منطقه ای به نام گزو رفتیم جاده ای خاکی به طول   58 کیلومتر و البته در جاهایی کمی خراب . 

برای رفتن به لفور و گزو میشه از شیرگاه رفت البته از زیرآب هم گویا میشه رفت به منطقه گزو. طبیعتا از جاده نظامی بابل وقائمشهر هم میشه رفت. ما از شیرگاه رفتیم. به سه راهی جدا کننده به سمت چپ می پیچیم و ادامه می دهیم تا سد البرز.

مسیر دارای علایم و تابلو هست ولی داشتن یک GPSبسیار کمک کننده است. ما هم مسیر رو در رفت بستیم و هم در برگشت. البته راه رفت و برگشت کمی متفاوت بود و البته راه رفت به نظرم بسیار جالبتر.. 

طول مسیر 58 کیلومتر. ارتفاع از سطح در یا در نقطه استارت 235 متر از سطح دریای آزاد

پاینترین ارتفاع 123 متر از سطح دریای آزاد

 بالاترین ارتفاع 1068 متر از سطح دریای آزاد

ارتفاع امامزاده های گزو 849 متر از سطح دریای آزاد

در گزو امامزادگانی به نام سه بزرگوار مدفون هستند.

آنجا اتاق هم برای اجاره موجود هست. در این مقطع زمانی قیمت اتاق شبی 25000تومانه. که در تصویر زیر می بینید

به نظر من مهمتر و جدابتر از امامزاده، آبشار فوق العاده قشنگیست که باید با حدود 20 دقیقه پیاده روی در یک سراشیبی پاکوب به آن برسید. ارتفاع آبشار حدود 40 متری می باشد. از لطافت و زیباییش هرچی بگم کمه.

در برگشت از ابشار تا امامزاده هم 35 دقیقه پیاده روی سر بالایی داریم. معمولا خانواده ها هم میتوانند به دیدار ابشار بروند هرچند ممکنه کمی براشون خسته کننده باشه. توجه به این نکته ضروری است که به مسیر حرکت توجه کنید که در جنگل گم نشوید(البته اگر راه بلد ندارید یا بدون Gps هستید)

کلی تصویر و فیلم هم داریم به همراه مسیر GPS که در فرصت مقتضی اینجا میگذارم.

اینجا هم اطلاعات و عکسهای خوبی از آبشار گزو هست

حداقل برای دارندگان GPS فایل مسیر در پروفایل بنده در آدرس زیرموجود است

 آدرس فایل امامزاده گزو